Update 3: blackouts - sign language - pancakes
Blijf op de hoogte en volg Peter Jan
02 November 2012 | Filipijnen, Subic
De tijd vliegt voorbij, wat een goed teken mag zijn. En dat is het! Het is dan ook 5 weken geleden dat ik familie en vrienden achterliet in het koninkrijk der nederlanden.
Wat is er allemaal gebeurt? Mijn geduld is op de proef gesteld doordat men mij het voorrecht gaf om mening pannekoeken te bakken! (iets groter dan poffertjes, maar verdacht veel kleiner dan de hollandse pannekoek!). Dessalnietemin was het smullen geblazen (zelfs degene die door mij gebakken waren).
Zoals ik al eerder vertelde hebben we het opvangcentrum voor blinde en dove kinderen opnieuw bezocht, deze keer kwamen we meer voorbereid aan! Voordat we erheen gingen konden we op het schip een cursus volgen om wat beginselen van het gebarentaal op te vangen. Verrassend interessant om zoiets te leren, en tegelijkertijd ook behoorlijk lastig om het te onthouden!
Daar aangekomene hebben we gezongen met de kids, waarbij we ook de gebaren konden gebruiken. We hebben ze het verhaal van zacheus verteld waarbij we, om het te symboliseren, een papier in een bepaalde vorm vouwde waarna uiteindelijk, als het geheel in 2 stukken werd gescheurd, een kruis ontstond en de overgebleven stukjes het woord 'life' vormden. Zo konden we hun vertellen dat het waren leven geschonken word als we in het kruis van Jezus geloven.
Het was erg gaaf om de herkenning op hun gezichten te zien als ze begrepen wat je uitbeeldde, en gewoonweg gaaf om het op zo'n manier te delen. We waren God erg dankbaar dat we die kans kregen en dat het zo goed mocht verlopen
Het werk in de keuken gaat gewoon door. Een leuk toevoegsel was dat er 3 containers werden geleverd die uitgeladen moesten worden. Het leuke voorafje was dat we te horen kregen dat het 4 uur zou duren om 1 container uit te laden. Goede motivatie.. Dus dit hebben we dan ook gedaan. In een rij staan, dozen doorgooien, met de lift op en neer, vriezer in en uit, zweten, struikelen en hoofd stoten.. fantastisch! Leuke afwisseling naast het sla en komkommer snijden! Maandag komt de volgende container...
Mooi om te zien is dat onze groep al een stuk hechter is geworden. Elke donderdag hebben we een meeting waarin verschillende steppers hun verhaal (testimony) delen over hoe ze God hebben leren kennen en hoe ze op het schip zijn gekomen. Iedereen is hier erg open over!! Dit heeft de groep een stuk hechter gemaakt.
De drydock periode is bijna aan zijn einde gekomen. Het zijn nu vooral de elektriciens die alle eindjes aan elkaar knopen (vooral kabels en kroonsteentjes welteverstaan). Dit heeft als gevolg dat er af en toe een blackout nodig is, waarin alles plat komt liggen.. Oftewel: no light, no airco, a lot of sweat. Maar tot nu toe gingen de lampen weer na een uur of wat aan, dus we gaan niet klagen!!
Net even mijn mail gecheckt, en het is al bekend dat we volgende week dinsdag (ministry day) kennis maken met de organisatie 'Helping Hands Healing Hearts (HHHH)' die evangeliseert in een ziekenhuis in olongapo! Wij zullen daar heengaan om daar een 'kids program' uit te voeren, om daarna de kinderen te vermaken dmv spelletjes en ballonkunst! Het is iets onbekends, maar ik zie er zeker naar uit!
Elke week hebben we op het schip een gebedsavond waarin we specifiek voor onderwerpen bidden (leden die in moeilijke situaties verkeren, onderdrukte christenen, ministries etc)
Daarom wil ik jullie ook vragen om de volgende punten in jullie gebed op te nemen:
- Gods zegen over alle ministry activiteiten (kids, youth, bar, prison ministry etc) die OM organiseert om zo Gods woord te verspreiden en voor onze naasten te zorgen.
- Kracht en volharding voor iedereen die zijn best doet om de drydock tot een goed einde te brengen zodat het schip het noodzakelijke certificaat (SPCC) in handen krijgt om te kunnen verkrijgen.
Bedankt voor de vele reacties en ik hoop dat jullie blijven lezen!!
Greetings from Olongapo!
Peter Jan
Wat is er allemaal gebeurt? Mijn geduld is op de proef gesteld doordat men mij het voorrecht gaf om mening pannekoeken te bakken! (iets groter dan poffertjes, maar verdacht veel kleiner dan de hollandse pannekoek!). Dessalnietemin was het smullen geblazen (zelfs degene die door mij gebakken waren).
Zoals ik al eerder vertelde hebben we het opvangcentrum voor blinde en dove kinderen opnieuw bezocht, deze keer kwamen we meer voorbereid aan! Voordat we erheen gingen konden we op het schip een cursus volgen om wat beginselen van het gebarentaal op te vangen. Verrassend interessant om zoiets te leren, en tegelijkertijd ook behoorlijk lastig om het te onthouden!
Daar aangekomene hebben we gezongen met de kids, waarbij we ook de gebaren konden gebruiken. We hebben ze het verhaal van zacheus verteld waarbij we, om het te symboliseren, een papier in een bepaalde vorm vouwde waarna uiteindelijk, als het geheel in 2 stukken werd gescheurd, een kruis ontstond en de overgebleven stukjes het woord 'life' vormden. Zo konden we hun vertellen dat het waren leven geschonken word als we in het kruis van Jezus geloven.
Het was erg gaaf om de herkenning op hun gezichten te zien als ze begrepen wat je uitbeeldde, en gewoonweg gaaf om het op zo'n manier te delen. We waren God erg dankbaar dat we die kans kregen en dat het zo goed mocht verlopen
Het werk in de keuken gaat gewoon door. Een leuk toevoegsel was dat er 3 containers werden geleverd die uitgeladen moesten worden. Het leuke voorafje was dat we te horen kregen dat het 4 uur zou duren om 1 container uit te laden. Goede motivatie.. Dus dit hebben we dan ook gedaan. In een rij staan, dozen doorgooien, met de lift op en neer, vriezer in en uit, zweten, struikelen en hoofd stoten.. fantastisch! Leuke afwisseling naast het sla en komkommer snijden! Maandag komt de volgende container...
Mooi om te zien is dat onze groep al een stuk hechter is geworden. Elke donderdag hebben we een meeting waarin verschillende steppers hun verhaal (testimony) delen over hoe ze God hebben leren kennen en hoe ze op het schip zijn gekomen. Iedereen is hier erg open over!! Dit heeft de groep een stuk hechter gemaakt.
De drydock periode is bijna aan zijn einde gekomen. Het zijn nu vooral de elektriciens die alle eindjes aan elkaar knopen (vooral kabels en kroonsteentjes welteverstaan). Dit heeft als gevolg dat er af en toe een blackout nodig is, waarin alles plat komt liggen.. Oftewel: no light, no airco, a lot of sweat. Maar tot nu toe gingen de lampen weer na een uur of wat aan, dus we gaan niet klagen!!
Net even mijn mail gecheckt, en het is al bekend dat we volgende week dinsdag (ministry day) kennis maken met de organisatie 'Helping Hands Healing Hearts (HHHH)' die evangeliseert in een ziekenhuis in olongapo! Wij zullen daar heengaan om daar een 'kids program' uit te voeren, om daarna de kinderen te vermaken dmv spelletjes en ballonkunst! Het is iets onbekends, maar ik zie er zeker naar uit!
Elke week hebben we op het schip een gebedsavond waarin we specifiek voor onderwerpen bidden (leden die in moeilijke situaties verkeren, onderdrukte christenen, ministries etc)
Daarom wil ik jullie ook vragen om de volgende punten in jullie gebed op te nemen:
- Gods zegen over alle ministry activiteiten (kids, youth, bar, prison ministry etc) die OM organiseert om zo Gods woord te verspreiden en voor onze naasten te zorgen.
- Kracht en volharding voor iedereen die zijn best doet om de drydock tot een goed einde te brengen zodat het schip het noodzakelijke certificaat (SPCC) in handen krijgt om te kunnen verkrijgen.
Bedankt voor de vele reacties en ik hoop dat jullie blijven lezen!!
Greetings from Olongapo!
Peter Jan
-
02 November 2012 - 11:35
David:
Heee Broer!!!!!!
Die eerste foto is echt vet mooi man!!!!
Jij bent een drukke baas hoor ik wel weer... geen moment om je te vervelen!!
Inderdaad goed teken dat de 5 weken voorbij zijn gevlogen...
Wist je trouwens dat ze mijn taal spreken daar????
Language
The city's population speaks a wide variety of the country's main languages, Specifically: Tagalog, Kapampangan, Ilocano, Sambal, Cebuano, and the modernized language called Taglish (Tagalog and English). Many more dialects were also spoken from other denominations of people.
Haha ze spreken Sambal hahaha...
Maat, ga je goed!!!!
We denken aan je -
02 November 2012 - 17:30
Arie Geneugelijk:
Bedankt voor je mooie verslag. De foto's spreken hun eigen taal! Ook in de gemeente zullen we jouw werk en het werk van alle andere volunteers voortdurend opdragen in het gebed.
Veel zegen en veel plezier toegewenst, ook van Marry
-
02 November 2012 - 19:28
Mirjam:
He Peet,
5 weken alweer, gaat snel he?
Goed om te lezen dat je ons helemaal niet mist, nou ja, dat je geen heimwee hebt dan;)
Volgens mij vliegen de dagen voorbij. Lig je nu heel de tijd stil, of vaar je ook?
Hadden ze niet gezegd dat het inclusief koks opleiding was?? Toch meegenomen....;)
Nou weer heel veel plezier en succes de aankomende tijd, en we zien uit naar je volgende verhaal.
p.s: succes met de balloncursus...
Liefs Mirjam -
02 November 2012 - 21:39
Corine:
Ha Peet,
Na een enerverende clubavond is het thuis gelukkig wat rustiger om even je blog te lezen en de foto's te bekijken, die zeggen meer dan 100 woorden!! Fijn dat je groep steeds hechter wordt, ik kan me voorstellen dat dat echt tijd en energie vraagt..... we zullen je gebedspunten meenemen, ook naar de club en wensen jou ook heel veel zegen bij alles..... en wat leuk dat je als Cliniclown gaat optreden!!
Veel liefs, Dirk&Corine, Martien, Laurens en Lianne. -
03 November 2012 - 14:31
Adrie Heij:
Ha Peter Jan,
Geweldig dat we van zo'n grote afstand met je mee kunnen leven en voor het hele project mogen bidden.
De grote afwisseling van activiteiten maken het wel boeiend voor je, lijkt me. En wat een ervaringen doe je op, als je je zo afhankelijk op stelt van de Here God. We hopen dat je nog veel meer mooie dingen mag meemaken!
De foto's met de dove/blinde kinderen vind ik heel aandoenlijk!
Gods zegen en de hartelijke groeten, ook van Wim!
Adrie Heij -
04 November 2012 - 21:59
Regi:
Heey peach!
Daaf houdt me goed op de hoogte en is elke keer weer razend enthousiast als hij je gesproken heeft. Vooral toen hij vanmiddag een telefoontje uit de Philippijnen kreeg sprong hij 10 meter de lucht is en wist niet hoe snel hij op moest nemen.
Maar het is ook altijd leuk om weer een komisch en toch ook wel ontroerend verhaa van jel te lezen en je foto's te kijken.Ik kan dan ook niet wachten om alle foto's te bekijken.
Het bezoeken van het opvangcentrum lijkt me heel erg leuk maar inderdaad ook moeilijk. Wel gaaf dat je basisbeginselen van gebarentaal hebt geleerd.
Je avonturen op het schip maken me altijd aan het lachen. Als je thuis bent kun je altijd solliciteren op een baan als kok ;)
Alleen de slaapruimte is klein !! BIZAR!!
Maar goed dat weegt niet op tegen al deze ervaringen.
Hoop snel weer van je te horen.
Heeeel veel plezier weer!
Alle liefs
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
