Update 2: drydock is zo gek nog niet!
Door: Peter Jan
Blijf op de hoogte en volg Peter Jan
22 Oktober 2012 | Filipijnen, Subic
De frequentie van mijn updates ligt nogal laag, mijn excuses hiervoor.. Maar in plaats van korte verslagen te plaatsen overweldig ik jullie nu met 1 lang verhaal vol mooie, bizarre, prachtige, indrukwekkende plotwendingen en climaxen..(hopelijk).
De laatste paar dagen heb ik vooral gespendeerd in de keuken. en dan hebben we het voornamelijk over potwash (uit de kluiten gewassen vaatwasser), vlees platslaan (voor de gordon blue die iedereeen heeerrrlijk vond!), groenten snijden, nieuwe voorraad inslaan en uien bakken..
Daarnaast hebben we 1 keer in de week 'ministry day' waarop de dag wordt ingevuld door het doen van verschillende ministry activiteiten. Afgelopen dinsdag hebben we een opvangtehuis bezocht voor dove en blinde kinderen. Het was zowel voor mij als voor OM de eerste keer dat dit tehuis bezocht werd. Dus het was voor iedereen een onbekend iets.
Toen we aankwamen hebben we kennis gemaakt met 1 van de hoofdvrijwilligers uit amerika die ons ook had uitgenodigd. Daarna leerden we de kinderen kennen die daar woonden. Het was lastig om enerzijds met gebarentaal iets duidelijk te maken aan iemand die doof was, om daarna met iemand te praten die jou niet kon zien.
Wat me raakte was dat de kinderen zelf onwijs enthousiast waren en al volledig geaccepteerd hadden dat ze iets misten. Niet voor te stellen voor ons, maar zelf waren ze er al mee geboren, dus ze wisten niet anders.
Er waren een paar kinderen bij die erg getalenteerd waren. Een blinde man die op zn jan vayne's keyboard kon spelen, een blinde jongen die los kon gaan op een drumstel, en 2 blinde meisjes die de sterren van de hemel konden zingen. Ik was onder de indruk (erg zacht uitgedrukt). Daarnaast hebben we wat liederen kunnen zingen die we met gebaren uitbeelden en hebben we wat gespeeld met de kids (basketbal!!)
De middag daaropvolgend hebben we olongapo city doorgestruind om wat opdrachten uit te voeren. De bedoeling was om wat te proeven van de filipijnse cultuur. En als ik zeg proeven, dan bedoel ik ook proeven!! Ooit gehoord van baloot? Nee? Houden zo.. Het is een delicatesse in olongapo, maar wat ik zag en at was een bevrucht ei wat gekookt was. De manier om het te eten was om de bovenkant te openen, het vocht eruit te drinken, om daarna de embryo te ontdekken, zodat die samen met wat eigeel opgegeten moest worden.. De smaak was normaal..ei.. alleen het zag er wat apart uit..
Daarnaast hebben we met wat locale verkopers gepraat, met wat kinderen gespeeld en wat boekjes uitgedeeld waarin het evangelie word verteld. Uiteindelijk was het een erg mooie en bijzondere dag!
Het mooie is dat we 30 oktober terug mogen komen bij het tehuis voor blinde en dove kinderen. Komende woensdag zullen we een cursus krijgen in gebarentaal zodat we een programma kunnen voorbereiden voordat we erheen gaan! De groep en Ik hebben er in ieder geval onwijs veel zin in!
Even over de titel. God heeft OM veel extra kansen op ministry gegeven tijdens de extra periode in dry dock. ALs het schip op tijd was vertrokken was de prison ministry (waarover ik de vorige keer heb verteld) nooit zover gekomen als het nu is (veel vrouwelijke inmates zijn bekeerd en ze houden daar wekelijks een bijbelstudie), en hadden we nooit het tehuis voor blinde en dove kinderen bezocht! Dus ondanks de vetragingen zijn we hier erg dankbaar voor!!
Ondanks wat hoofdpijn (de keuken is niet gebouwd voor lange nederlanders..) heb ik het hier nog onwijs naar mijn zin. En leer ik onwijs veel in de keuken (Ja paps, mams, dat hoor je goed;))
Bekijk de foto's, om zo een beeld te krijgen wat er allemaal is gebeurd (onder andere een prachtige zonsopkomst vanaf het schip!!)
Family & Friends juilie worden gemist! Maar we gaan hier nog wel eventjes door;)
Nogmaals bedankt voor alle berichten, dat doet mij onwijs goed!!
groeten vauit cabin 110, LOGOS HOPE, Olongapo city
Peter Jan
De laatste paar dagen heb ik vooral gespendeerd in de keuken. en dan hebben we het voornamelijk over potwash (uit de kluiten gewassen vaatwasser), vlees platslaan (voor de gordon blue die iedereeen heeerrrlijk vond!), groenten snijden, nieuwe voorraad inslaan en uien bakken..
Daarnaast hebben we 1 keer in de week 'ministry day' waarop de dag wordt ingevuld door het doen van verschillende ministry activiteiten. Afgelopen dinsdag hebben we een opvangtehuis bezocht voor dove en blinde kinderen. Het was zowel voor mij als voor OM de eerste keer dat dit tehuis bezocht werd. Dus het was voor iedereen een onbekend iets.
Toen we aankwamen hebben we kennis gemaakt met 1 van de hoofdvrijwilligers uit amerika die ons ook had uitgenodigd. Daarna leerden we de kinderen kennen die daar woonden. Het was lastig om enerzijds met gebarentaal iets duidelijk te maken aan iemand die doof was, om daarna met iemand te praten die jou niet kon zien.
Wat me raakte was dat de kinderen zelf onwijs enthousiast waren en al volledig geaccepteerd hadden dat ze iets misten. Niet voor te stellen voor ons, maar zelf waren ze er al mee geboren, dus ze wisten niet anders.
Er waren een paar kinderen bij die erg getalenteerd waren. Een blinde man die op zn jan vayne's keyboard kon spelen, een blinde jongen die los kon gaan op een drumstel, en 2 blinde meisjes die de sterren van de hemel konden zingen. Ik was onder de indruk (erg zacht uitgedrukt). Daarnaast hebben we wat liederen kunnen zingen die we met gebaren uitbeelden en hebben we wat gespeeld met de kids (basketbal!!)
De middag daaropvolgend hebben we olongapo city doorgestruind om wat opdrachten uit te voeren. De bedoeling was om wat te proeven van de filipijnse cultuur. En als ik zeg proeven, dan bedoel ik ook proeven!! Ooit gehoord van baloot? Nee? Houden zo.. Het is een delicatesse in olongapo, maar wat ik zag en at was een bevrucht ei wat gekookt was. De manier om het te eten was om de bovenkant te openen, het vocht eruit te drinken, om daarna de embryo te ontdekken, zodat die samen met wat eigeel opgegeten moest worden.. De smaak was normaal..ei.. alleen het zag er wat apart uit..
Daarnaast hebben we met wat locale verkopers gepraat, met wat kinderen gespeeld en wat boekjes uitgedeeld waarin het evangelie word verteld. Uiteindelijk was het een erg mooie en bijzondere dag!
Het mooie is dat we 30 oktober terug mogen komen bij het tehuis voor blinde en dove kinderen. Komende woensdag zullen we een cursus krijgen in gebarentaal zodat we een programma kunnen voorbereiden voordat we erheen gaan! De groep en Ik hebben er in ieder geval onwijs veel zin in!
Even over de titel. God heeft OM veel extra kansen op ministry gegeven tijdens de extra periode in dry dock. ALs het schip op tijd was vertrokken was de prison ministry (waarover ik de vorige keer heb verteld) nooit zover gekomen als het nu is (veel vrouwelijke inmates zijn bekeerd en ze houden daar wekelijks een bijbelstudie), en hadden we nooit het tehuis voor blinde en dove kinderen bezocht! Dus ondanks de vetragingen zijn we hier erg dankbaar voor!!
Ondanks wat hoofdpijn (de keuken is niet gebouwd voor lange nederlanders..) heb ik het hier nog onwijs naar mijn zin. En leer ik onwijs veel in de keuken (Ja paps, mams, dat hoor je goed;))
Bekijk de foto's, om zo een beeld te krijgen wat er allemaal is gebeurd (onder andere een prachtige zonsopkomst vanaf het schip!!)
Family & Friends juilie worden gemist! Maar we gaan hier nog wel eventjes door;)
Nogmaals bedankt voor alle berichten, dat doet mij onwijs goed!!
groeten vauit cabin 110, LOGOS HOPE, Olongapo city
Peter Jan
-
22 Oktober 2012 - 08:53
Adrie Heij:
Mooi werk, Peter Jan!
En boeiend schrijven kun je ook....
Veel wijsheid toegewenst met het voorbereiden van het programma voor de dove en blinde mensen!
Ik ga er voor bidden.....
Groeten,
Adrie Heij -
22 Oktober 2012 - 09:13
Jorijn:
heey peet,
Wat een stories man!! Geweldig om te lezen dat God zoveel mensen aanraakt. Waar een droogdok al niet goed voor is man ( toeval ;) ). Fijn om te lezen dat je je bekwaamd in de keuken, hehe dat beloofd wat!!
Heel veel zegen en kracht de komende tijd! Ik zie alweer uit naar je volgende post!
Groetjes,
Jorijn en Seth -
22 Oktober 2012 - 11:16
Corine:
Hey Peet!
Wat leuk om weer eens wat te lezen en te zien over alle belevenissen daar, ik kan me voorstellen dat het heel bijzonder is om met deze kinderen bezig te zijn, ongelooflijk wat ze aan doorzettingsvermogen en levensvreugde hebben hè? We wensen je nog heel veel van deze momenten en dagen toe!!
Enne, dat ei ziet er idd lichtelijk vreemd uit, je ziet er zelf gelukkig beter uit!
Veel liefs van Dirk, Corine, Martien, Laurens en Lianne -
22 Oktober 2012 - 12:59
Karel:
Haha, die foto's zijn leuk! (die ene met 2 kuikens erop ;P )
Geweldig man verhalen voor je leven!
Hou ons op de hoogte!
Gods zegen,
Karel
-
22 Oktober 2012 - 16:37
Tante Nel:
Hey peter-Jan
Prachtig om te lezen maar om te rillen dat je dat ei hebt opgegeten!
Sterkte met het leren van gebarentaal, lijkt me best moeilijk. Fijn dat je zo een zegen
kunt zijn joh.
Hartelijke groet, ome Karel,tante Nel. -
22 Oktober 2012 - 19:27
Martijn En Janneke:
Hoi Peter Jan,
Martijn kwam uit zijn werk thuis en tijdens onze hollandse prakkie, kwam het verhaal van de eieren over de tafel. We kwamen tot de conclusie dat we toch liever hanen hebben. Maar goed, het leek ons echt helemaal niks, die delicatesse.
Fijn dat je het goed hebt op de Logos.We hopen dat jullie een waardevol verhaal gaan maken in gebarentaal, het lijkt het ons zeer kundig.
Gods zegen toegewenst:
Zegen ons waar we in geloof voor leven
Zegen ons waar we hoop en liefde geven
Zegen om de ander tot zegen te zijn!
O God zegen ons tot in eeuwigheid
Groet uit het Ouderkerkse, Martijn en Janneke -
22 Oktober 2012 - 19:29
Arie Geneugelijk:
Als ik dit zo lees,zul je wel een heel andere kijk op de wereld krijgen Peter Jan!!! Heel fijn om zo je avonturen te lezen. -
23 Oktober 2012 - 21:43
David En T-feed:
Heee broertje/ vriendje!!!!
Tim en ik zijn het erover eens dat je wel heel veel over jezelf verteld en maar weinig interesse in ons toont!
haha gekkigheid! maat... wat een mooie verhalen... ik moet zeggen dat je manier van vertellen mij zelfs in 1 ruk 47 zinnen laat lezen.. das een uitdaging.. succes met je veel grotere uitdaging! wij denken in ieder geval elke dag aan je en missen je gruwelijk!
the road to Zion's in your heart!
groeten en hug
Ojaa... dikke zoen van reeg -
24 Oktober 2012 - 20:21
Jan Vn:
geweldig om zo bezig te zijn met Gods woord te verspreiden en zulke fijne ervaringen op te mogen doen.
Gods zegen, en een behouden vaart, en terugkomst. -
25 Oktober 2012 - 22:30
Thijs:
Ha Peach,
Ook wij checken je blog (bijna) dagelijks, ontzettend gaaf dat je weer een update hebt en te horen wat voor geweldige ervaringen & kookkunsten je nu al hebt opgedaan.
Enjoy & succes!
-
26 Oktober 2012 - 17:12
René:
Hey PeJe
Mooi dat je het naar je zin Hebt
het zal absoluut heel leerzaam zijn
Ik heb iets voor jouw dat je mischien wel intreseert
de jongereavonden die je net voor je vertrek nog hebt bijgewoond op maandagavond
zijn opgenomen op de video
De jongereavonden worden allemaal opgenomen, ze hebben een eigen een Kanaal op You tube
''jongeravonden Alblasserwaard'' kun je het toch blijven volgen en heb je toch het Gevoel dat je een beetje Thuis bent
Groet en Zegen
René van Gils -
27 Oktober 2012 - 22:36
Familie Van Gils:
ha PeterJan
leuk om je verhalen te lezen....en wat een belevenissen. Gods plan is vaak zo anders dan onze plannen.
Wat bijzonder voor je om te ervaren dat door het niet door kunnen gaan van een menselijk plan
(uitvaren) Gods plan juist uitgevoerd wordt.
Daar wordt je toch stil van!
In gebed denken we aan je - en wensen we je veel zegen toe tijdens deze periode,.
enne - Nico heeft in elk geval een ervaren hulp als hij ooit nog eens gaat koken in Beréa voor een project...je hebt je kwaliteiten bewezen...!
groet
Alex en Karin en kids -
30 Oktober 2012 - 14:35
Hans , Lammy En Kinderen:
Ha Peter-Jan
Wat een andere wereld dan thuis! Geniet van de andere culturen en we hopen dat je veel van Gods werk in je en om je heen mag ontdekken. Wat bemoedigend om te zien dat God ook ver buiten Ouderkerk aan het werk is. We denken aan je en zijn benieuwd naar je belevenissen. Groetjes van Hans en Lammy Hoogesteger en kinderen -
01 November 2012 - 14:48
Jan Corno En Lisanne:
He Peterjan!
Supergave dingen maak je daar mee. Weet dat we met jee meelezen :)
Veel zegen op je werk daar en geniet er ook van!
Corno en Lisanne -
14 November 2012 - 17:57
Nazma En Fam:
hoi Peet, Leuk om te lezen hoe het is daar met jou! Wat een belevenis en mooi werk..
We hopen en bidden dat God jullie werk mag zegenen..wat is dat ontroerend dat die kinderen toch blij kunnen zijn he??
Hier gaat alles zijn gangetje.. de tijden vliegen..
we zijn druk met sint bezig en verjaardagen enz... maar jou vergeten doen we niet..
hartelijke groetjes Nazma en fam.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
